வேலை, வேலை, வேலை

முன்பு ஒரு காலத்தில், ஒரு ராஜா தன்னிடம் வேலை செய்யும் குதிரை வீரனிடம் நீ எவ்வளவு தூரம் குதிரயில் செல்கிறாயோ அவ்வளவு இடத்தையும் / தூரத்தையும் அவனுக்கு தருவதாக கூறினார்

அதை கேட்ட குதுரை வீரன் உடனே குதுரையின் மீது ஏறி அமர்ந்து வேகமாக புறப்பட்டான் . அவனால் எவ்வளவு தூரம் போக முடிமோ அவ்வளவு தூரம் போனான்,

தொடர்ந்து போய் கொண்டே இருந்தான். அவனுக்கு ஆசை விடவில்லை, குதிரைக்கும் ஓய்வு கொடுக்காமல் அவனும் ஓய்வு எடுக்காமல் தொடர்ந்து போய் கொண்டு இருந்தான். ஒரு வழியாக நிறைய தூரம் கடந்த பின்பு போதும் என்று நினைத்து நின்றான்.

தற்பொழுது அவனும் குதிரையும் மிகவும் கலைத்து போய் சாகும் தருவாயில் இருந்தனர் .

இப்போ அவன் தனக்கு தானே கேட்டுக்கொண்டான், நான் ஏன் இவ்வளவு நிலத்தை ஓடி ஓடி கஷ்டப்பட்டு பிடித்தேன்?

தற்பொழுது நானோ இறக்கும் தருவாயில் உள்ளேன். எனக்கு தேவையோ இந்த உடலை அடக்கம் செய்ய சிறிய இடம் தான்.

இந்த கதை போலதாங்க நம்முடைய வாழ்கையும்

ஒவ்வொரு நாளும் பணத்திற்காகவும், வேலை செய்யும் இடத்தில் அதிகாரம் மற்றும் அங்கிகாரதிர்காகவும்

நாம் நமது உடல், மற்றும் குடும்பத்துடன் செலவு செய்யும் நேரம் மற்றும் நமக்கு பிடித்தவற்றிக்கு முக்கியத்துவம் கொடுப்பதில்லை

ஒருநாள் நாம் நம் வாழ்கயை திரும்பி பார்க்கையில் நமக்கு, இவ்வளவுஅதிகம் தேவை இல்லை என புரியம்.

ஆனால் நமக்கு நாம் இழந்த நமது உடல் ஆரோக்கியம் , நமது குடும்பத்தாரின் நெருக்கம் எதையும் திரும்ப பெற இயலாது.

ஆகவே நன்றாக புரிந்துகொள்ளுங்கள், வாழ்கை என்பது அளவுக்கு அதிகமாக பணம் சம்பாதிப்பது, வேலை செய்யும் இடத்தில் அதிகாரம் மற்றும் அங்கீகாரமோ அல்லது எப்பொழுதும் வேலை செய்வது, பணம் சம்பாதிப்பது அல்ல.

பணம் சம்பாதிப்பது , வேலை செய்வது எல்லாம் நம் வாழ்க்யை சந்தோஷமாக குடும்பத்துடனும், நண்பர்களுடனும் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்வதற்கே.

வாழ்க வளமுடன்